an-gi Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 1099 Ημερομηνία εγγραφής : 18/09/2013 Τόπος : Rockland
| Θέμα: Eloy (1971) 14.10.13 9:01 | |
|
Ο πρώτος δίσκος των Eloy κυκλοφόρησε το 1971 και είχε ως τίτλο το όνομά τους. Σε αυτό το ξεκίνημα η μπάντα διέθετε ορισμένα μόνο ψήγματα του Progressive ήχου που θα ανέπτυσσε στο κοντινό μέλλον. Η παραγωγή του δίσκου δεν ήταν πολύ καλή και το παίξιμο των μουσικών ήταν πιο τραχύ και άμεσο, με έντονο τον Rock χαρακτήρα. Τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα συμβατικά μιας Rock μπάντας: ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, Hammond organ και φωνητικά από όλα τα μέλη του γκρουπ. Στο ξεκίνημά τους οι Eloy ήταν μια καθαρά πολιτικοποιημένη μπάντα με σοσιαλιστικές καταβολές. Το εξώφυλλο του δίσκου προκαλεί εντύπωση μιας και δείχνει το καπάκι ενός κάδου σκουπιδιών. Το καπάκι- εξώφυλλο άνοιγε και μπορούσε κανείς να δει το εσωτερικό του κάδου με τα σκουπίδια του. Σίγουρα αυτό ήταν κάτι το εντυπωσιακό και ασυνήθιστο για την εποχή. Ο κάδος των σκουπιδιών συμβόλιζε το μέρος όπου έδρευαν η μπουρζουαζία, οι θιασώτες του πολέμου και οι καταστροφείς του περιβάλλοντος. Άλλωστε ο τότε τραγουδιστής Eric Schriever ήταν ένα γνήσιο παιδί του‘68 και ήθελε μέσω της
μουσικής των Eloy να βρει το όχημα με το οποίο θα μετέδιδε τις πολιτικοκοινωνικές του ανησυχίες. Αντιγράφουμε από το εσωτερικό του δίσκου ορισμένα αποσπάσματα από τις σημειώσεις που συνόδευαν το κάθε κομμάτι: - “Today”: «Ξύπνα και αντιμετώπισε το γεγονός του ότι ο πλούτος και οι μαζικές ιδεολογίες δεν εξασφαλίζουν την ελευθερία. Δε μπορείς να αγοράσεις μια νέα ζωή. Νέα καθήκοντα και υποχρεώσεις σε περιμένουν. (….) Αναγνώρισε ότι σε εκμεταλλεύονται. (….) Μην αφήνετε να ρυθμίζουν τις ζωές σας. (….) Το να ξεπεράσετε τις μαζικές ιδεολογίες εξασφαλίζει την ατομική ελευθερία.» -“Something Yellow”: «Το κίτρινο νέφος βρίσκεται μέσα και γύρω μας. Διαχέεται από τις καμινάδες των εργοστασίων. Είναι κολλώδες και κίτρινο, αλλά δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα. (….) Τώρα είναι η ώρα. Καθώς οι καπιταλιστές καταφεύγουν στα πράσινα, απομονωμένα και αμόλυντα νησιά τους, εμείς οι υπόλοιποι καταστρεφόμαστε αργά στις βρώμικες, γεμάτες καυσαέριο πόλεις μας. Η φωνή του προέδρου από το ραδιόφωνο μας καλεί να πολεμήσουμε το νέφος. (….) Στους δρόμους καθείς πεθαίνει μόνος!» -“Eloy”: «Οι Eloy είναι μια γενιά που πρόκειται να γεννηθεί σε 800.000 χρόνια από τώρα. Το πώς και με ποιον τρόπο, το γιατί και για ποιο σκοπό μένει να διαβαστεί στο βιβλίο του H.G.Wells “The Time Machine”.» -“Song of A Paranoid Soldier”: «Ένας στρατιώτης είναι χαμένος. Η ατομικότητά του χάθηκε! Η αποστολή του είναι να σκοτώνει. Έτσι λοιπόν σκοτώνει καθώς ουρλιάζει για τη μητέρα του, θύμα των φρικαλεοτήτων του πολέμου. Μια μαριονέττα σε σχοινιά. Πώς θα ευχόταν να βρισκόταν πίσω στην ασφάλεια μιας παιδικής χαράς, πίσω στο στάδιο της διαμόρφωσης το οποίο- χαρακτηρισμένο από μια νευρωτική θρησκειοληψία και τη χρήση όπλων παιχνιδιών,- ήδη περιέχει ενσωματωμένη τη σχιζοφρένεια της εποχής μας.» -“Voice of Revolution”: «Το κάλεσμα να πολεμήσουμε την κοινωνική αδικία. Χιλιάδες γύρω μας περιμένουν την αυγή της μέρας της δικαιοσύνης. Είναι προετοιμασμένοι να μας ακούσουν ώστε να μας καταλάβουν. Πρέπει να τους φτάσουμε και να επικοινωνήσουμε με αυτούς, μιας και η μέρα σχεδόν έχει φτάσει. Θα τα καταφέρουμε!» (Εδώ χρησιμοποιείται η φράση “We Shall Overcome”, φράση- σύνθημα της νεανικής κουλτούρας πρωταρχικά αναφερόμενο στα δικαιώματα των Αφρο-Αμερικανών, που προέρχεται από ένα εμβληματικό gospel τραγούδι). -“Isle of Sun”: «Όλοι ονειρευόμαστε ένα νησί στο οποίο πιστεύουμε ότι θα βρούμε την ελευθερία, την ειρήνη και την ασφάλεια. Φανταζόμαστε ότι με αυτόν τον τρόπο όλα θα λυθούν. Ξεχνάμε, όμως, πως πριν βρούμε αυτό το νησί, θα πρέπει να χτίσουμε τα θεμέλιά του στο μυαλό μας.» -“Dillus Roady”: (Πρόκειται για το μόνο μη πολιτικοποιημένο κομμάτι του album και αναφέρεται σε έναν φίλο του συγκροτήματος.) Βλέπουμε λοιπόν τη σαφή πολιτική κατεύθυνση που είχε ο πρώτος δίσκος των Eloy. Υπάρχει βέβαια και το θέμα της αναζήτησης της πνευματικότητας όπως θίγεται στο κομμάτι “Isle of Sun” πιο χαρακτηριστικά. Μουσικά ο δίσκος δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα που συζητάμε στην παρούσα εργασία μιας και τα Progressive στοιχεία βρίσκονται στα πρώιμα στάδιά τους. Μπορεί πάντως κάποιος να παρατηρήσει την τάση του συγκροτήματος για πολλά solos, τις σχετικά μεγάλες διάρκειες των κομματιών και πως ακόμη και στα σαφώς κοινωνικά τους θέματα οι στίχοι έχουν μια φαντασιακή προσέγγιση. Μετά το δίσκο ο Eric Schriever αποχώρησε δίνοντας τα ηνία του τραγουδιστή στον Frank Bornemann ο οποίος έκτοτε ήταν μόνιμος σε αυτή τη θέση.
Σταύρος Δημήτριος | |
|