Iron Maiden

Το Fear of the Dark είναι ο ένατος στούντιο δίσκος του βρετανικού χέβι μέταλ συγκροτήματος Iron Maiden, ο οποίος κυκλοφόρησε σε μορφή δίσκου βινυλίου και CD στις 11 Μαΐου 1992 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "ΕΜΙ" στην Ευρώπη και της "Epic" στην Αμερική.

Μετά την αρνητική εντύπωση που σχημάτισε το συγκρότημα από την ηχογράφηση του "No Prayer for the Dying" σε έναν αχυρώνα στο Έσσεξ με το φορητό στούντιο των Rolling Stones, ο Στιβ Χάρις ζήτησε να μετατραπεί ο χώρος σε ένα φυσιολογικό στούντιο, το οποίο ονομάστηκε "Barnyard".

Το συγκρότημα παρουσίασε ποικίλες επιρροές στα τραγούδια του, με το γρήγορο και επιθετικό "Be Quick or Be Dead", το οποίο έγινε και το πρώτο σινγκλ του δίσκου, τη μπαλάντα "Wasting Love" και το επικό ομώνυμο κομμάτι που αποτέλεσε μέρος των ζωντανών εμφανίσεων τους για αρκετά χρόνια, με το "Afraid to Shoot Strangers" να είναι το άλλο τραγούδι τους που επέζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο set list τους.

Το "Fear of the Dark" έγινε ο τρίτος δίσκος του συγκροτήματος που ανέβηκε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, ενώ σκαρφάλωσε στο # 12 του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο δίσκος έχει γίνει χρυσός στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τον Καναδά, ενώ συνοδευόταν από τα επιτυχημένα σινγκλ "Be Quick or Be Dead" και "From Here to Eternity", το πρώτο εκ των οποίων έφθασε στο # 2 στη Μεγάλη Βρετανία και το Top-20 των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών.

Η περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ ονομάστηκε "Fear of the Dark Tour" και από το άλμπουμ συμπεριλήφθηκαν στο set list τα τραγούδια "Be Quick or Be Dead", "From Here to Eternity", "Wasting Love", "Afraid to Shoot Strangers" και "Fear of the Dark". Μετά από δύο εμφανίσεις στην Αγγλία και την Ισλανδία στις αρχές Ιουνίου του 1992, οι Iron Maiden ξεκίνησαν τη βορειοαμερικανική περιοδεία τους από το "The Ritz" της Νέας Υόρκης, για να συνεχίσουν με 24 εμφανίσεις σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά μέχρι τις 17 Ιουλίου. Στα τέλη Ιουλίου έδωσαν πέντε συναυλίες στη Λατινική Αμερική, για να ξεκινήσουν την ευρωπαϊκή τους περιοδεία από το Μάνχαϊμ της Γερμανίας, στις 15 Αυγούστου 1992. Το συγκρότημα πέρασε από το Βέλγιο, τη Δανία, τα σκανδιναβικά κράτη, την Ελβετία, τη Γαλλία και την Ισπανία μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου, ενώ στις αρχές Οκτωβρίου έδωσε έξι συναυλίες στο Πουέρτο Ρίκο, το Μεξικό και τη Βενεζουέλα. Η περιοδεία ολοκληρώθηκε με τρεις εμφανίσεις στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία και άλλες επτά στην Ιαπωνία, στις αρχές Νοεμβρίου του 1992.

Μετά το τέλος της περιοδείας, ο Μπρους Ντίκινσον αποφάσισε να αποχωρήσει από το συγκρότημα για να επικεντρωθεί στην προσωπική του καριέρα. Οι Iron Maiden είχαν προγραμματίσει άλλη μία περιοδεία με τίτλο "A Real Live Tour", από το Μάρτιο μέχρι τον Αύγουστο του 1993, στην οποία ο Ντίκινσον συμμετείχε αλλά κατακρίθηκε για έλλειψη ενδιαφέροντος. Τελικά, ο Ντίκινσον αποχώρησε από το συγκρότημα δίνοντας την τελευταία του συναυλία μέχρι το 1999, στις 28 Αυγούστου 1993 στα "Pinewood Studios" του Λονδίνου, η βιντεοσκόπηση της οποίας κυκλοφόρησε με τίτλο "Raising Hell".


Πηγή : Rock Magazine