Αριθμός μηνυμάτων : 18 Ημερομηνία εγγραφής : 08/02/2014
Θέμα: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 24.10.16 5:01
Λατρεμένο μου NUTI,
Θυμάσαι, άραγε;
Με θυμάσαι;
Ήταν μία βραδιά σαν όλες τις άλλες. Τίποτε δε μαρτυρούσε την εξέλιξη, που θα μου γέμιζε για πάντα εκείνο το άχρωμο κενό. Ξεκίνησε σαν μια απλή αναζήτηση, σαν κι αυτές που κάνουν τα παιδιά έτσι για πλάκα, για να γελάσουν. Ήταν όμως η αιτία να δημιουργηθεί ένας δεσμός, από εκείνους που δε λύνονται ποτέ. «Εκτεθήκαμε» ο ένας στον άλλον. Με όμορφο τρόπο, αληθινό. Ποιος να μου το έλεγε, ότι θα αγαπήσω δίχως να αγγίξω! Με συμβούλεψε κάποτε, κάποιος, κάπου «Κράτα κάτι και για σένα, μικρή, μην κοιτάς μόνον τους άλλους!», μου είπε σχεδόν τρυφερά « Ο καθείς για τον εαυτό του, κι όλοι για κανέναν!» Κι όμως, ένα κλικ, μία εγγραφή και μία καλησπέρα χρειάστηκε, για να αποτινάξω από πάνω μου κάθε τι που δεν ήμουν εγώ. Με θυμάμαι να σκέφτομαι, παρακολουθώντας τον κέρσορα να τρεμοπαίζει πάνω από τον τερματισμό, «Επιτέλους, δεν είμαι μόνη, δεν είμαι η μόνη»… Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια…
Με σάπια ιδανικά ξεκινήσαμε τη ζωή μας, αγαπημένο μου. Σήμερα που σου γράφω, νιώθω κουρασμένη. Ναι, κουράστηκα σου λέω, NUTI μου, να ψάχνω σε έναν κόσμο που πάσχει από αμνησία! Τόση σιωπή γύρω μου! Να μιλήσουμε, λένε, μέσα από τη σιωπή! Να πούμε τι; Μήπως θαρρούν, ότι θα μας ολοκληρώσει η σιωπή, όταν οι ίδιες οι λέξεις δεν αρκούν; Και κάπου εδώ έρχεσαι εσύ. «Η ζωή είναι μια μελωδία», μου ψιθύρισες. «Άκου με που σου λέω» μου ύψωσες το δάχτυλο «Το μόνο που μένει, είναι ΕΣΥ! Ψάξε να βρεις τον εαυτό σου, όχι μέσα από τους άλλους, ούτε μέσα στη νύχτα των άλλων. Κάπου υπάρχει φως, το δικό σου φως…» μου είπες. «Κι όταν θα το βρεις, θα έχεις εμένα να το μοιραστείς» χαμογέλασες, γέλασες κι εγώ δειλά δειλά σε ακολούθησα… χαμογέλασα, γέλασα!
Όλα μια ιδέα είναι, σου είπα ! Λες και είναι αυτό κάτι τόσο απλό, που μπορεί κανείς να το περιφρονήσει. Κι όμως, NUTI, πόσοι άνθρωποι θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους για μια ιδέα; «Εμείς τι κάνουμε, τι έχουμε;» , με ρώτησες. Τα πάντα και τίποτα! Μια ζωή στην κόψη ζούμε! Λιβανίζουμε τα μικρά μήπως κι αποφύγουμε τα μεγάλα! Ανισορροπίες και τερτίπια μιας ανούσιας μέρας. Πολλών ημερών. Ίσως να πέρασαν και χρόνια, δε θυμάμαι! Διάβασα σε ένα βιβλίο «…Εμείς οι άνθρωποι περπατάμε στο δρόμο, αδιαφορώντας για τις ομορφιές της φύσης ή τους άλλους ανθρώπους… τρέχουμε αδιάκοπα, μήπως και κατά τύχη προλάβουμε τον χρόνο που πάντοτε προηγείται…»
H ζωή κυλά NUTI μου, διακριτικό. Ενθουσιαζόμαστε, απογοητευόμαστε, λυγίζουμε, υψώνουμε το ανάστημα μας, σβήνουμε και ξαναγεννιόμαστε… Και το παιχνίδι συνεχίζεται, θαρρείς και τίποτε δεν μπορεί να το σταματήσει! Και μας έβαλαν σε αυτό χωρίς να μας ρωτήσουν, χωρίς να μας πουν τίποτε για τους όρους που θα πρέπει να τηρήσουμε. Έτσι απλά, μας είπαν «Κάντε ό,τι κάνουν οι άλλοι», μας είπαν « Μπορείτε, εάν θέλετε, να απεργήσετε, να ξεσηκωθείτε, να αντιδράσετε» δείχνοντάς μας πως κατάντησαν οι άλλοι, οι λίγοι που είπαν το δικό τους όχι… πήραν μια θέση στο περιθώριο, σε κάποιο υπόγειο ίσως, δίχως ανάσα, ν’ αργοπεθαίνει η ψυχή τους! Και είμαστε κι εμείς NUTI μου, επίσης λίγοι. Κόλλησαν δίπλα από τ’ όνομά μας ένα νούμερο και δίπλα από το νούμερο τη λέξη «υπόδουλος». Όμως, NUTI μου, εσύ κι εγώ , το νιώθουμε. Κάτι μέσα μας κλωτσάει, αρνείται να υποκύψει. Έγινε η μουσική σύνθημά μας… οδηγός μας…
Δε ξέρω αν με θυμάσαι NUTI μου. Εγώ πάντως σε σκέφτομαι και σε θυμάμαι να μου φωνάζεις « Αισθάνεσαι; Πες ναι, κι ας είναι σκοτεινά αυτά που νιώθεις! Πονάς; Είσαι ζωντανή! Απογοητεύεσαι; Έχεις ελπίδα! Άσε τους άλλους να μιλάνε… είναι μόνο λόγια! Ζηλεύουν που μπορείς ακόμη να σκέφτεσαι, να νιώθεις! Κάνε χώρο ανάμεσα στα ταριχευμένα μυαλά τους και ζήσε! Ζήσε τα λεπτά, απόλαυσε τις στιγμές! Μη δίνεις σημασία σε ψιθύρους, να σε κάνουν πιο αδύναμη θέλουν. Μόνο να σε εξασθενήσουν, για να μη συνεχίσεις το δρόμο σου... Συνταξιδιώτες στην Οδύσσεια, μαζί και στην Ιθάκη» Έτσι μου είπες…
Μέχρι να συναντηθούμε NUTI μου, θα μου μιλάς μέσα από τις νότες σου...Μονάχα να ήξερες πόση δύναμη κρύβουν αυτές, οι νότες οι δικές σου! Μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα NUTI μου αληθινό, κρατώ γεμάτες τις αποσκευές μου!
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Έντια στις 24.10.16 23:56, 1 φορά
DJL Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 1280 Ημερομηνία εγγραφής : 18/09/2013
Θέμα: Απ: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 24.10.16 18:53
Ότι πιο ωραίο και αληθινό έχω διαβάσει τελευταία... Αισθάνομαι πολύ όμορφα... Ευχαριστώ...
sissy
Αριθμός μηνυμάτων : 114 Ημερομηνία εγγραφής : 19/09/2013 Ηλικία : 66 Τόπος : ΑΙΓΑΛΕΩ
Θέμα: Απ: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 24.10.16 19:05
Ειμαι υπερηφανη που εισαι NUTI και ευτυχισμενη που εισαι παρεακι μας σ αγαπαμε θα σου χαμογελαμε συνεχως!
Αριθμός μηνυμάτων : 44 Ημερομηνία εγγραφής : 19/09/2013 Ηλικία : 103 Τόπος : Thessaloniki
Θέμα: Απ: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 24.10.16 19:12
Εντιάκι μου με συγκίνησες καρδούλα μου .... μόνο αν είσαι ΝUTI καταλαβαίνεις κ νοιώθεις κ εσύ ΕΙΣΑΙ
Σ΄αγαπώ πολύ
Βαγγος
Αριθμός μηνυμάτων : 6 Ημερομηνία εγγραφής : 28/11/2013
Θέμα: Απ: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 24.10.16 19:23
....ψάχνω με το ζόρι να βρω δυό λέξεις για να μπορέσω να περιγράψω πως αισθάνομαι διαβάζοντας αυτά που έγραψες Εντιάκι μου...δεν μπορώ, δεν θέλω....δεν ξέρω.... Αυτό που ξέρω όμως και αυτό που αισθάνομαι είναι πως είμαι πολύ περήφανος μόνο και μόνο για την πιθανότητα να με θεωρείς "διαδικτυακό" σου φίλο...
Σ'ευχαριστω...
Έντια
Αριθμός μηνυμάτων : 18 Ημερομηνία εγγραφής : 08/02/2014
Θέμα: Απ: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 24.10.16 23:56
Τζίνα
Αριθμός μηνυμάτων : 19 Ημερομηνία εγγραφής : 19/04/2014 Ηλικία : 54
Θέμα: Απ: Σκέψεις, Αύγουστος 2016 25.10.16 18:14
Κοριτσι μου,εχεις αυτον τον τροπο να εκφραζεις με τα λογια σου τα συναισθηματα πολλων ψυχων ακομα....με εκανες να δεθω ακομα περισσοτερο,ευχαριστω!!!!