Overkill - The Years Of Decay

Όταν στέκεσαι δίπλα στους Metallica, τους Megadeth και τους Slayer χωρίς να υστερείς κάπου και χωρίς να δείχνεις μικρός μπροστά τους, τότε ότι και να λένε οι πολλοί είσαι μια σπουδαία μπάντα. Αυτό ήταν και οι Overkill οι οποίοι αποτέλεσαν μια από τις σημαντικότερες μπάντες του αμερικάνικου east coast thrash. Και κακά τα ψέματα «Big 4» χωρίς τους Overkill μέσα είναι σαν heavy metal χωρίς ηλεκτρικές κιθάρες! Οι Αμερικάνοι thrasers έχουν στοιχεία του μυθολογικού πτηνού Φοίνικα. Κάθε φορά που αντιμετώπισαν δυσκολίες έδειξαν να έχουν τα αναγκαία ψυχικά αποθέματα για να επιστρέψουν!
Αυτό κάνανε και το 1989. Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει τρείς δίσκους, αποφασίζουν να κάνουν μια στροφή στον ήχο τους αλλά ταυτόχρονα να παραμείνουν πιστοί σε αυτό που τους έκανε να ξεχωρίζουν. Κυκλοφορούν, λοιπόν, το  «The Years Of Decay» το οποίο ουσιαστικά είναι και το φινάλε της πρώτης περιόδου της μπάντας. Ένας δίσκος μνημειώδης πλέον που έβαλε τους Overkill στο πάνθεον των μεγάλων! Οι ταχύτητες πέφτουν καθώς επικρατεί πλέον μια διάθεση από το συγκρότημα να κινηθεί σε πιο… mid tempo μονοπάτια. Προφανώς και υπάρχουν τα υπερηχητικά κομμάτια ή ακόμα και οι punk επιρροές αλλά είναι εμφανές πως οι  Overkill σε εκείνη τη φάση πειραματίζονται δίνονταν μεγαλύτερη διάρκεια, εναλλαγές ταχυτήτων και έναν πιο… επικό τόνο στα τραγούδια τους.  Και όλο αυτό δημιούργησε έναν εξαιρετικό δίσκο, επιβραβεύοντάς τους για το ρίσκο που πήραν.



Υπεύθυνοι γι’ αυτή την εκπληκτική δουλειά που πλέον συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες της σκληρής μουσικής είναι οι: Bobby ‘’Blitz’’ Ellsworth ο οποίος με την ιδιαίτερη  φωνή του ανεβάζει επίπεδο στην όλη προσπάθεια, ο  D.D. Verni με βαρύ και ασήκωτο μπάσο του, ο Bobby Gustafson στις κιθάρες που «εκτοξεύει» τις ταχύτητες και χαρίζει μερικά «φονικά» riffs και βέβαια ο  'Sid Falck στα ντραμς που παίζει σα να είναι η τελευταία του φορά.



Το «The Years Of Decay» είναι ένα διαμάντι του thrash metal και της σκληρής μουσικής και ως τέτοιο αντιμετωπίστηκε από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας τους. Είναι σημαντική υπόθεση, άλλωστε, για ένα συγκρότημα της συγκεκριμένης σκηνής να βγάζει έναν δίσκο και να πουλάει πάνω από 100.000 αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ όπου, μάλιστα, έφτασε στην 155η θέση του U.S. Billboard 200 όπου και παρέμεινε για οκτώ εβδομάδες!

http://www.newsbeast.gr