Στην εποχή που ζούμε και καθώς τα χρόνια διαβαίνουν τα μονοπάτια της ζωής του καθενός από εμάς και γράφουν πάνω μας, μια λέξη είναι αυτή η οποία έχει την τάση και διάθεση να εκλείψει από το λεξικό της ζωής και δεν είναι άλλη από την λέξη «άνθρωπος».
Οι συλλαβές και τα γράμματα δεν είναι αυτά που δίνουν ουσιαστική υπόσταση σε μια λέξη, νόημα παίρνει κάθε άψυχο σύμβολο όταν του το δίνουμε εμείς με τη δύναμη του νου και το ατέλειωτο μεγαλείο της ψυχής, από εκεί ξεκινούν και εκεί σταματούν τα πάντα.
Η πολυδιάστατη έννοια της λέξης άνθρωπος είναι ο πυρήνας και το βασικότερο συστατικό της συνταγής δημιουργίας του πλανήτη που ζούμε, η έμπνευση της οποίας είχε ως κύριο δόγμα της την ψυχοσωματική δομή του τέλεια φτιαγμένου και εμπνευσμένου προτύπου που λέγεται άνθρωπος.
Τι είναι άραγε όμως αυτό που δίνει νόημα και αξία στο ύψιστο όν του πλανήτη και το κάνει να διαφέρει από τα υπόλοιπα, πολύ απλά η ψυχή και το μυαλό, αυτά είναι τα δύο βασικότερα σημεία διαφοράς από όλους τους υπόλοιπους έμψυχους συγκάτοικους μας σε αυτήν εδώ την γη.
Οι κοινωνίες των ανθρώπων αναπτύχθηκαν και απέκτησαν σάρκα και οστά στηριζόμενες στο δυσκολότερο κομμάτι ίσως της πορείας τους το οποίο δεν είναι άλλο από τις ανθρώπινες σχέσεις, κάτι το οποίο πραγματικά αποδείχθηκε πολύ κρίσιμο για την μέχρι σήμερα ιστορική πορεία του κόσμου, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά…
Το νόημα και η βαθιά σημασία των ανθρώπινων σχέσεων ήταν είναι και θα συνεχίσει να είναι το κύριο ζητούμενο και ο κύριος προβληματισμός της καθημερινής μας παρουσίας, της ζωής μας της ίδιας.
Είναι πάρα πολλοί αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το ανθρώπινο γένος και μαζί του και ο πλανήτης φθίνουν και αυτό είναι ορατό δεν αποτελεί πρόβλεψη πλέον αλλά ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας και αποκλειστικός υπεύθυνος για αυτό είναι η εξαθλίωση των ανθρώπινων σχέσεων και παράλληλα ο εγωισμός και η αλαζονεία του ανθρώπου, ο εξευτελισμός της υπόστασης και του στόχου ύπαρξης αυτού του υπέρτατου όντος.
Η σημερινή εποχή και τα ελεεινά χαρακτηριστικά της είναι εκείνα τα οποία επιδεινώνουν το πρόβλημα και συνάμα το γιγαντώνουν.
Παρατηρώ καθημερινά ανθρώπους στους οποίους διακρίνεις πολύ εύκολα ότι είναι αγριεμένοι, ζούνε την δική τους απαξιωτική και εξευτελιστική μοναξιά κρυμμένοι πίσω από έναν υπολογιστή, πίσω από μια φτηνή κοινωνική θέση, από μια δήθεν οικογένεια η οποία τις περισσότερες φορές είναι μια ψεύτικη βιτρίνα, ένα σάπιο άλλοθι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δεν αποζητούν πλέον τον διπλανό τους για να μοιραστούν πράγματα, να βιώσουν μαζί τις εμπειρίες της ζωής μέσα από διαφορετικούς ρόλους όπως ο σύντροφος , ο φίλος, ο συνεργάτης, ο συγγενής, προσπαθούν να διαχωρίσουν τις ψυχές σε εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενο.
Ο υλισμός και η αλόγιστη δίψα για εικονική καλοπέραση βοηθάνε όσο τίποτα άλλο στον αποχαρακτηρισμό της κοινωνίας μας από κοινωνία ανθρώπων σε κοινωνία μονάδων προς εκμετάλλευση, αυτοί είναι και οι βασικότεροι λόγοι που δημιουργήθηκαν άνθρωποι απάνθρωποι με το βλέμμα τους για τον συνάνθρωπο να ξεχειλίζει από ιδιοτέλεια, πονηριά, επιθετικό εγωισμό και κακία .
Κάνοντας ένα μικρό ταξίδι στις λεωφόρους της σκέψης και του λογισμού μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβουμε τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να νοιώσει τον διπλανό του για να τον επιλέξει ανάλογα με το τι αποζητά, ειλικρίνεια χρειάζεται, δύναμη ψυχής, γνησιότητα, αλήθεια, συμπόνια, σεβασμό και αγάπη.Nα κοιτάς τον συνάνθρωπο σου στα μάτια και να εννοείς αυτά που λες, αξίες χρειάζεται, αξίες που μέσα μας να είναι δόγματα ψυχής, δόγματα ζωής.
Αυτές οι απλές λέξεις με τα τεράστια όμως νοήματα δίνουν τον τόνο της διαφορετικότητας, χρώμα χρειάζεται η ζωή μας και νόημα, όλα τα υπόλοιπα μένουν εδω, η ύλη μένει εδώ δεν ακολουθεί κανέναν μας στο ταξίδι της αιωνιότητας και όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε όλοι ότι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο, ότι πρέπει να μην αφήσουμε την άθλια εποχή που ζούμε να χαράξει πάνω μας τα ελεεινά χαρακτηριστικά της τόσο καλύτερα θα είναι για εμάς.
Ο άνθρωπος πρέπει να αφήσει το όμορφο τοπίο της ζωής να γίνει το σπίτι του, να πιεί νερό από το ποτάμι της αγάπης, να κολυμπήσει στις απέραντες θάλασσες του έρωτα, να βάλει στο πιάτο της ζωής του τις ανεξίτηλες γεύσεις της ψυχής γεύσεις που χαρίζουν μοναδικές απολαύσεις με νόημα και ουσία, όχι ψεύτικες ρηχές και σύντομες., μόνο έτσι θα μάθει να ζει με ουσία για την ουσία, μόνο έτσι θα κάνει φίλους, συντρόφους της ζωής.
Αυτά τα απλά αλλά συνάμα πολύ σημαντικά υλικά αποτελούν την συνταγή της συνύπαρξης σε μια κοινωνία ανθρώπων με καρδιά, ψυχή και μυαλό. Ο άνθρωπος πρέπει να πει ένα μεγαλεπήβολο όχι στην κοινωνία που μαεστρικά προσπαθούν να μας επιβάλουν, στην κοινωνία της απαξίωσης, του εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, της αποξένωσης και της δήθεν τεχνολογικής προόδου η οποία από μόνη της αποτελεί μακράν τον Δούρειο ίππο της καταστροφής του, ταφόπλακα στο νόημα της ζωής, των ανθρώπινων σχέσεων και κατ’ επέκταση της ίδιας της κοινωνίας.
DJ Letsos
27.01.24 3:58 από animetvgb
