To «αντίο» του Μπομπ

 



Ηταν εκείνο το πρωινό της 11ης Μαϊου 1981, που… σκοτείνιασε ο ουρανός στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Ο Bob Marley, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Cedars of Lebanon», νικημένος από τον καρκίνο.



«Τα λεφτά δεν αγοράζουν τη ζωή», ήσαν τα τελευταία του λόγια προς το γιο του Ziggy.
O καλλιτέχνης που διέδωσε τη reggae, την παραδοσιακή μουσική της Τζαμάικας στα πέρατα του κόσμου, άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία μόλις 36 ετών.
Ο Robert «Bob» Nesta Marley γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1945 στο μικρό χωριό της Τζαμάικα, Nine Mile κι ήταν παιδί του λευκού, αγγλικής καταγωγής, καπετάνιου και επόπτη φυτειών, Norval Sinclair Marley και της αφροτζαμαϊκανής Cedella Booker.
O Βob συχνά πυκνά δεχόταν επικρίσεις για το χρώμα του, για το οποίο ο ίδιος έλεγε: «Δεν είμαι ούτε λευκός, ούτε μαύρος, είμαι στου Θεού την πλευρά, που με έπλασε και με έκανε να προέρχομαι από τη μαύρη και τη λευκή φυλή».

Το 1963 μαζί με τους Neville «Bunny» Livingston, Junior Braithwaite, Beverly Kleso, Cherry Smith και Peter McIntosh (ο γνωστός μας αργότερα Peter Tosh) δημιούργησαν τους «Τhe Teenagers», που μετονομάστηκαν αργότερα σε «The Wailers».
Το γκρουπ διαλύθηκε το 1974 λόγω διαφωνιών, ωστόσο ο Marley συνέχιζε να γράφει μουσική και να δίνει συναυλίες ως «Bob Marley & The Wailers».
Το 1976 ο Bob εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, έχοντας ήδη αναγνωρισθεί στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα.
Την ίδια χρονιά μετείχαν με τη σύζυγό του Rita Anderson (σ.σ. ο γάμος τους τελέστηκε το 1966) σε μία ελεύθερη συναυλία που οργάνωσε ο τότε πρωθυπουργός της Τζαμάικας Mike Manley. Πριν τη συναυλία το ζευγάρι δέχθηκε επίθεση στο σπίτι του από οπαδούς αντίπαλης πολιτικής παράταξης. Εστω και τραυματίες ο Bob και η Rita εμφανίστηκαν στη συναυλία και τραγούδησαν.
Το 1978 μετείχε σε μία ακόμη πολιτική συναυλία στην Τζαμάικα και κατάφερε να ανεβάσει στη σκηνή τους δύο αντιπάλους τον Mike Manley και τον Edward Seaga, ζητώντας τους να ανταλλάξουν θερμή χειραψία, όπως κι έπραξαν.
Ο Marley υπήρξε δίκαιος, υπήρξε υμνητής της ελευθερίας. Στήριξε με ό,τι μέσο διέθετε τους αδύναμους και ήταν από τους κύριους εκφραστές της κίνησης για την αυτοδιάθεση των λαών της Αφρικής. Στις 17 Απριλίου 1980 μετείχε σε συναυλία για τον εορτασμό της ανεξαρτησίας της Ζιμπάμπουε από τη Βρετανία (σ.σ. ως τότε ονομαζόταν Ροδεσία).
Ηταν βαθιά θρησκευόμενος, μέλος του Ρασταφαριανού κινήματος, που συνδύαζε τον προτεσταντισμό με το μυστικισμό (σ.σ. τα μέλη του αποδέχονταν ως μεσσία τον πρώην αυτοκράτορα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ). Υιοθέτησε πολλά χαρακτηριστικά των Ρασταριανών, μεταξύ αυτών τα dreadlocks (την κόμμωση με τα κοτσιδάκια) και τη χρήση κάνναβης ως ιερό στοιχείο της Θείας Ευχαριστίας.
Συνελήφθη, άλλωστε, αρκετές φορές, έχοντας στην κατοχή του μικροποσότητες κάνναβης. Λίγους μήνες πριν να φύγει από τη ζωή βαπτίστηκε στην Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, μέλος της οποίας ήταν η μητέρα του Cedella.
Τον Ιούλιο του 1977 διαγνώστηκε κακόηθες μελάνωμα στο πόδι του, για το οποίο πίστεψε αρχικά ότι «κληρονόμησε» από κάποιο ματς. Ηταν λάτρης του ποδοσφαίρου κι έδινε αγώνες με φίλους όταν του δινόταν η ευκαιρία: «Αγαπώ τη μουσική και μετά το ποδόσφαιρο», έλεγε συνέχεια.
Ο καρκίνος εξαπλώθηκε με μεταστάσεις στον πνεύμονα, στον εγκέφαλο, στο συκώτι, εκείνος όμως έγραφε ανελλιπώς τραγούδια κι είχε το κουράγιο να στέκεται όρθιος στη σκηνή. Εδωσε την τελευταία του συναυλία στις 23 Σεπτεμβρίου 1980, στο «Stanley Theater» του Πίτσμπουργκ, στις ΗΠΑ, οκτώ μήνες πριν αποχαιρετήσει τον κόσμο…
Η reggae απέκτησε τεράστια δημοτικότητα μετά το χαμό του, κυρίως στην Καραϊβική και την Αφρική. Το 1994 έγινε μέλος του «Rock and Roll Hall of Fame»
Απέκτησε 13 παιδιά, μόλις τρία με τη σύζυγό του Rita, με πιο γνωστό το Ziggy, ο οποίος κάνει καριέρα στη μουσική, δύο από προηγούμενες σχέσεις της Rita και οκτώ από δικές του εξωσυζυγικές σχέσεις.
Κυκλοφόρησε 16 studio albums στο διάστημα 1965-80 (τα πρώτα 9 ως το 1973 με τους Wailers σε πλήρη σύνθεση). Ακόμη ένα βγήκε στη κυκλοφορία το 1983, δύο χρόνια μετά το θάνατό του.
Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν αναμφίβολα η αξιολόγηση των τραγουδιών. Οι επιτυχίες του Marley ήταν πολλές και η επιλογή των καλύτερων έγινε εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Πιστεύουμε ότι αναφέραμε τις περισσότερες μεγάλες στιγμές του Bob:
«No Woman, No Cry», «Redemption Song», «Could You Be Loved», «I Shot The Sheriff», «Get Up, Stand Up», «Jammin’», «One Love/People Get Ready», «Is This Love», «Buffalo Soldier», «Three Little Birds», «Iron Lion Zion», «Exodus», «Sun Is Shining», «Kaya», «Africa Unite», «Satisfy My Soul», «So Much Trouble In The World».




Πηγή:sportit.gr

Λατρεύτηκε από εκατομμύρια ετερόκλητους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Εκθείασε τον έρωτα, τραγούδησε την απόλυτη αγάπη, μίλησε ανοιχτά για την καταπίεση των μαύρων από τους λευκούς.
Ο Ρασταφάρι της reggae Bob Marley κατάφερνε να γοητεύει το κοινό σε όποιο σημείο του πλανήτη κι αν τραγουδούσε. Σαν σήμερα το 1981 ο μεγάλος τραγουδιστής θα περάσει στην αιωνιότητα, αφού ο καρκίνος που ξεκίνησε από μελάνωμα, θα εξαπλωθεί στα ζωτικά του όργανα.

Ο Τζαμαϊκανός μύθος του θα ζει για πάντα ανάμεσά στις υπέροχες μελωδίες δεκάδων τραγουδιών. Παρακάτω θα βρείτε 10 πράγματα για τη ζωή του και άλλα τόσα υπέροχα κομμάτια του.
Ένας τραυματισμός στο ποδόσφαιρο το 1977, οδήγησε τους γιατρούς να ανακαλύψουν ένα κακόηθες μελάνωμα στο δάχτυλο του ποδιού του.
 Οι γιατροί του πρότειναν να ακρωτηριάσουν το δάχτυλο για να σωθεί η ζωή του, αλλά εκείνος αρνήθηκε για θρησκευτικούς λόγους
1. Το πραγματικό όνομα του Bob Marley ήταν Nesta Robert Marley, ωστόσο άλλαξε το μεσαίο και το πρώτο όνομά του γιατί δεχόταν σχόλια για τον ανδρισμό του, αφού το Nesta στα μέρη του, ήταν κοριτσίστικο όνομα. Αυτό δεν ήταν το μόνο πράγμα που διαφέρει στο πιστοποιητικό γέννησής του. Ο Marley γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1945, αλλά η μητέρα του καθυστέρησε να δηλώσει τη γέννησή του, με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι επίσημα, γεννήθηκε στις 6 Απριλίου.
2. Από την ηλικία των τεσσάρων ετών ο Bob Marley μπορούσε να "διαβάσει το χέρι". Όταν η Cedella (μητέρα του Marley) το έμαθε από τους συγγενείς και τους γείτονες, το εξέλαβε ως αστείο. Ωστόσο αυτά που "διάβαζε" ο Marley στις παλάμες ήταν σχεδόν πάντα σωστά, γεγονός που είχε σοκάρει τη μητέρα του. Την εποχή που ο Marley ασχολούνταν ήδη με το τραγούδι και είχε μόλις επιστρέψει στο Kingston, μια γυναίκα του ζήτησε να διαβάσει την παλάμη της - εκείνος τότε απάντησε: «Δεν διαβάζω πια στο χέρι: τραγουδάω τώρα».
3. Στο Kingston, ο Bob Marley ήταν γνωστός στους ντόπιους ως το «λευκό αγόρι». Αυτό οφείλεται στα μικτά χαρακτηριστικά που ήταν ορατά στο δέρμα του προσώπου του. Αυτό από τη μία έκανε τον Marley να αισθάνεται πολύ αποξενωμένος, αλλά από την άλλη τον βοήθησε να αποκτήσει αυτοεκτίμηση, μετατρέποντας τον στον άνθρωπο που τελικά έγινε.
4. Όταν ο Bob Marley πήγαινε στο σχολείο, λάτρευε τα μαθηματικά. Δεν κατάφερε όμως να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του και σε νεαρή ηλικία σταμάτησε για να δουλέψει ως βοηθός οξυγονοκολλητή. Μετά από έναν επικίνδυνο τραυματισμό όμως, από ένα κομμάτι μετάλλου που μπήκε στο μάτι του, αποφάσισε να σταματήσει - προς όφελος όλου του κόσμου.
 5. Μετά τη σύλληψή του για κατοχή μαριχουάνας, ο τραγουδιστής πέρασε ένα μήνα στη φυλακή. Στη διάρκεια της παραμονής του πίσω από τα κάγκελα συναντήθηκε με πολλούς κρατούμενους με τους οποίους δημιούργησε ισχυρούς δεσμούς. Αυτοί οι κρατούμενοι ήταν οι άνθρωποι που τον παρακίνησαν να γράψει τραγούδια με πιο πολιτικό μήνυμα και περιεχόμενο.
6. Η δισκογραφική Tuff Gong ιδρύθηκε από τον Bob Marley. Ονομάστηκε έτσι από το παρατσούκλι που είχε δώσει ο ίδιος στον εαυτό του. Η δισκογραφική διαθέτει πλέον μια από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις ηχογραφήσεων και στούντιο στην Καραϊβική.
7. Ο Bob Marley ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τις ερωτικές του σχέσεις με πολλές, πολλές, πάρα πολλές γυναίκες. Αρκετές από αυτές, έφεραν τα παιδιά του στον κόσμο (συνολικά 11 - 10 δικά του και 1 υιοθετημένο). Ο ίδιος είχε μια χαρακτηριστική άτακα που έλεγε σε κάθε υποψήφια ερωμένη του: "Yuh wan have ma baby?" Προφανώς έπιανε.
8. Από τη στιγμή που ο Bob Marley έγινε επιτυχημένος και άρχισε να κερδίζει πολλά χρήματα, στάθηκε ιδιαίτερα γενναιόδωρος με αρκετούς ανθρώπους. Έχοντας μεγαλώσει σε μια φτωχή οικογένεια στην Τζαμάικα ήξερε πόσο δύσκολο ήταν να τα βγάλει κανείς πέρα. Αποφάσισε να αγοράσει σπίτια για τους φίλους και τους γνωστούς του ενώ υποστήριξε οικονομικά πολλές οικογένειες φτωχών στην Τζαμάικα.
9. Ένας τραυματισμός στο ποδόσφαιρο το 1977, οδήγησε τους γιατρούς να ανακαλύψουν ένα κακόηθες μελάνωμα στο δάχτυλο του ποδιού του. Οι γιατροί του πρότειναν να ακρωτηριάσουν το δάχτυλο για να σωθεί η ζωή του, αλλά εκείνος αρνήθηκε για θρησκευτικούς λόγους (είχε ασπαστεί τον ρασταφαριανισμό). Ο καρκίνος στη συνέχεια εξαπλώθηκε και τελικά προκάλεσε το θάνατό του.
10. Την εποχή που ο θρύλος της μουσικής ήταν στο τελικό στάδιο του καρκίνου, εξέφρασε την επιθυμία να πεθάνει στη Τζαμάικα. Δυστυχώς όμως, στο ταξίδι του από την Γερμανία προς τη Τζαμάικα, δεν τα κατάφερε και απεβίωσε στο Μαϊάμι. Θάφτηκε τελικά στα πάτρια εδάφη μαζί με μια μπάλα ποδοσφαίρου, τη Gibson Les Paul κιθάρα του, και ένα μπουμπούκι μαριχουάνας. Η ημερομηνία γέννησής του (6 Φεβρουαρίου 1945) τιμάται ως Εθνική Εορτή στη Τζαμάικα.

 ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ
http://www.lifo.gr/team/sansimera/57418